Ik zat weer even te youtuben, ook een beetje a.d.h.v. mijn gemoedstoestand. Waar ik ineens weer moet denken aan Hans Teeuwen, grof als het maar kan, maar hij verwoordt het in dit stukje zo goed.
"De liefde! Verleidt me, verstikt me, pakt m’n vrijheid af, bemint me, beperkt me.
Ga je gang, ik ben laf. Je wilt samensmelten, een onnozel idee, maar ik ben romantisch, ik ga er in mee. Kneed me, en knecht me, wees lief en gemeen. Gun me de plek van het blok aan je been. Áls jij mijn vrouw bent, dan bén ik je man! En dan vechten we samen, voor dat wat niet kan. We doen nog meer water bij onze wijn, totdat er alleen nog maar water zal zijn. Helder, maar smaakloos. Geen kleur meer, geen gloed! Zo leven we samen de dood tegemoet. Weg met de eenzaamheid, leve de sleur, jaloezie, irritatie, verwijten, gezeur! De liefde geeft hoop! De liefde heeft zin! De liefde… is een valstrik, maar ik trap er zo graag in…. Steeds dezelfde fout, steeds dezelfde pijn.. Het is bijna net zo gruwelijk als helemaal alleen te zijn. Maar misschien is het deze keer anders, misschien is het deze keer waar en is alle waarheid van de wereld maar een fabeltje, dat wil ik graag geloven want ik houd zoveel van haar… Het spelletje weer begonnen, ik zit er midden in, verslaafd als een verslaafde en verzetten heeft geen zin. En ik kan alleen verliezen, m’n hart en m’n verstand. De liefde laat pas los als ze is opgebrand. En dan ben je weer jezelf. Alleen. En onbemind. Maar volwassen, en verstandig, totdat het weer begint."
En zo is het maar net. Hier nog even de link, omdat de intonatie en zo verdwijnt in de letters: http://bit.ly/8Kb3Ft
woensdag 28 april 2010
donderdag 8 april 2010
Nostalgie
Ik zit al weken te denken over het woord nostalgie. Nu ga ik het toch maar eens op papier zetten, misschien raak ik het dan kwijt. Niet dat dat hoeft, maar misschien kom ik dan wat verder in mijn gedachten, en kan ik er in het meest gunstige geval nog een clue of moraal aan verbinden.
Nostalgie, wat is dat? Het eerste waar ik aan denk is het tellen van de traptreden van je ouderlijk huis. Ik weet bijna zeker, dat iedere persoon die dit leest, wel weet hoeveel traptreden de trap in het huis had waar die persoon geboren is. Tenzij die natuurlijk in een bungalow woonde, uitzondering.
Maar... Nostalgie, wat is dat nou? Hoe komt het, hoe ontstaat het? Wanneer noemen wij nostalgie nostalgie? Ik moet met nostalgie ook altijd denken aan foto's die bruin verkleurd zijn, in een fotoboek wat stinkt, en waarvan de lijm al bijna opgedroogd is. Maar nostalgie doet me ook denken aan lekker bij de vijver in de zon liggen bij een vriendin in de achtertuin.
Even wat reacties peilen.
1. Nostalgie is een gevoel... Vroeger werd het zelfs als ziekte gezien. Een nostalgisch gevoel... Ik heb dat bij sommige muziek. Die brengt je terug naar een bepaald punt in je leven, en dan krijg ik een bepaald gevoel in mn buik.. En dat herken ik dan als nostalgisch.
2. Nostalgie is nostalgie als iets je herinnert aan het verleden.
3. Een oude kermis, van die oude kermisdingen, zoals een draaimolen... met hobbelpaardjes. Zo'n heerlijk ouderwets gevoel. Niets moet, alles mag, nergens op letten. Makkelijker leven!
Dingen in het verleden, jeugd, daar lijkt het wel op. Maar logischerwijs is dat ook wat de Dikke van Dale zegt - Nos·tal·gie de; v heimwee: ~ naar de goede, oude tijd. Nummer 1 had trouwens wel gelijk met de ziekte. Op wikipedia staat, niet dat dat heel betrouwbaar is, maar goed: "Hoewel nostalgie geen medische aandoening meer betreft ervaren sommige mensen toch symptomen zoals pijn in de borstkas, keel, of maag, of gevoelens van emotionele pijn."
Ik vrees dat ik geen conclusie aan dit blogartikel kan verbinden, alleen dat Renée weer zin heeft in nostalgische gevoelens. Dus... Ik ga over een paar maandjes maar weer eens plaatsnemen bij de vijver van een vriendin.
Nostalgie, wat is dat? Het eerste waar ik aan denk is het tellen van de traptreden van je ouderlijk huis. Ik weet bijna zeker, dat iedere persoon die dit leest, wel weet hoeveel traptreden de trap in het huis had waar die persoon geboren is. Tenzij die natuurlijk in een bungalow woonde, uitzondering.
Maar... Nostalgie, wat is dat nou? Hoe komt het, hoe ontstaat het? Wanneer noemen wij nostalgie nostalgie? Ik moet met nostalgie ook altijd denken aan foto's die bruin verkleurd zijn, in een fotoboek wat stinkt, en waarvan de lijm al bijna opgedroogd is. Maar nostalgie doet me ook denken aan lekker bij de vijver in de zon liggen bij een vriendin in de achtertuin.
Even wat reacties peilen.
1. Nostalgie is een gevoel... Vroeger werd het zelfs als ziekte gezien. Een nostalgisch gevoel... Ik heb dat bij sommige muziek. Die brengt je terug naar een bepaald punt in je leven, en dan krijg ik een bepaald gevoel in mn buik.. En dat herken ik dan als nostalgisch.
2. Nostalgie is nostalgie als iets je herinnert aan het verleden.
3. Een oude kermis, van die oude kermisdingen, zoals een draaimolen... met hobbelpaardjes. Zo'n heerlijk ouderwets gevoel. Niets moet, alles mag, nergens op letten. Makkelijker leven!
Dingen in het verleden, jeugd, daar lijkt het wel op. Maar logischerwijs is dat ook wat de Dikke van Dale zegt - Nos·tal·gie de; v heimwee: ~ naar de goede, oude tijd. Nummer 1 had trouwens wel gelijk met de ziekte. Op wikipedia staat, niet dat dat heel betrouwbaar is, maar goed: "Hoewel nostalgie geen medische aandoening meer betreft ervaren sommige mensen toch symptomen zoals pijn in de borstkas, keel, of maag, of gevoelens van emotionele pijn."
Ik vrees dat ik geen conclusie aan dit blogartikel kan verbinden, alleen dat Renée weer zin heeft in nostalgische gevoelens. Dus... Ik ga over een paar maandjes maar weer eens plaatsnemen bij de vijver van een vriendin.
Abonneren op:
Posts (Atom)